29 november 2005
Sneeuwstorm
Gisteren gingen Karim en ik op pad, het bos in. Het was nogal mistig en er lagen overal stukken sneeuw, maar dat weerhield ons niet. De eerste uren waren prima, wat koud als we op open stukken liepen, maar wel te doen. Het laatste deel lag in een gebied waar geskied wordt, en nu weten we waarom. Het begon nogal hard te sneeuwen toen we halverwege ons transect waren, en uiteindelijk liepen we regelrecht tegen een sneeuwstorm in. Ik had 5 lagen kleren aan en een lange onderbroek. Iets wat ik nog nooit in mijn leven heb gedragen, maar toch wel blij mee was. Helaas na een tijdje was alles doorweekt, en toen we eenmaal bij de auto aankwamen had ik een laag van 3 cm sneeuw op mijn kleren. Mijn gezicht was vuurrood en de kachel in de auto voldeed niet. Ik heb werkelijk zelden zulk weer meegemaakt en natuurlijk hebben we geen apen gezien. Wel werden we langs de weg gepasseerd door een aantal auto’s en de mensen zullen wel gedacht hebben dat we gek waren.
Vandaag werden we wakker en keken naar buiten en hadden al een vermoeden dat het niets zou worden. We hebben een poging gedaan het bos in te rijden maar we slipten bijna van de weg af. Het was werkelijk adembenemend in het veld, zo mooi met de grote cederbomen gehuld in een laag sneeuw, maar we konden niet in ons werkgebied komen. Heel gefrustreerd hebben we een dag moeten toekijken en afwachten. We hebben wel een aantal groepen apen gezien en die maakten het prima. Ze waren onder rotsen aan het zoeken naar voedsel en ze leken weinig last te hebben van de sneeuw. Ook de jonge dieren sprongen en speelden er op los in de sneeuw. We hopen nu maar dat morgen zon brengt en dat de sneeuw een beetje smelt, zodat we het bos weer in kunnen. Zo niet dan gaan we op zoek naar sneeuwkettingen, maar of Marokko daar ooit van gehoord heeft betwijfel ik.
Vandaag werden we wakker en keken naar buiten en hadden al een vermoeden dat het niets zou worden. We hebben een poging gedaan het bos in te rijden maar we slipten bijna van de weg af. Het was werkelijk adembenemend in het veld, zo mooi met de grote cederbomen gehuld in een laag sneeuw, maar we konden niet in ons werkgebied komen. Heel gefrustreerd hebben we een dag moeten toekijken en afwachten. We hebben wel een aantal groepen apen gezien en die maakten het prima. Ze waren onder rotsen aan het zoeken naar voedsel en ze leken weinig last te hebben van de sneeuw. Ook de jonge dieren sprongen en speelden er op los in de sneeuw. We hopen nu maar dat morgen zon brengt en dat de sneeuw een beetje smelt, zodat we het bos weer in kunnen. Zo niet dan gaan we op zoek naar sneeuwkettingen, maar of Marokko daar ooit van gehoord heeft betwijfel ik.
